Категорије

понедељак, 5. децембар 2016.

ВЕСНА КРМПОТИЋ, Гола пјесма

Добри Боже, ја нисам пристала на ову раставу,
Па макар та растава била сан.
Док су ми снове кројили, нису ме питали
Не бих ли више вољела јаву.

Добри Боже, нисам пристала да будем друкчија од Тебе.
Да итко буде друкчији.
Па макар све разлике биле причин, као што мудри веле,
Ја нисам пристала на причин, на себе.

Добри Боже, тако ми се чини. Али ако Ти знаш и кријеш од мене
Мој пад, мој потмули пристанак
На све ове растанке, на сав тај свијет од сјене,
Тад узми, преузми ме Ти, који си пристао на мене.

Нема коментара:

Постави коментар